Recht op energie: verslag van een dialoog
2 7
dan telkens een herverdeling van de kosten tussen eigenaar en huurders opgesteld
worden, terwijl er geen regelgevend kader voor bestaat. De betrokken huishoudens
krijgen dus moeilijk zicht op hoe hun verbruik en factuur worden berekend.
In de gewestelijke wetgeving is bij nieuwbouw meer en meer een individuele me-
ter verplicht, maar voor bestaande woningen blijven heel wat probleemsituaties
bestaan. Ook op verschillende toeristische terreinen en voormalige toeristische
terreinen waar permanent wonen gebeurt, bestaat deze problematiek. De overleg-
groep benadrukt dat collectieve installaties moeten ontmoedigd worden en offici-
ële individuele meters moeten voorzien worden. In Wallonië voorzien de nieuwe
elektriciteits- en gasdecreten de mogelijkheid voor een eindafnemer om een indivi-
duele meter te eisen. In elk geval dient elke eigenaar van een flatgebouw dergelijke
individuele tellers te voorzien tegen ten laatste 1 januari 2024
Een andere kwestie is de mogelijke introductie van ‘slimme’ meters. Dergelijke
slimme meters geven informatie over het elektriciteits- en/of gasverbruik, in de
veronderstelling dat ze op die manier tot energiebesparing kunnen leiden. Ze ver-
minderen ook de inzet van personeel voor de opname van de meterstanden. Euro-
pa moedigt de invoering van slimme meetsystemen aan, op voorwaarde van een
positieve kosten-batenanalyse. De beslissing om de slimme meter in te voeren, is
in de drie Gewesten nog niet definitief genomen. In Vlaanderen loopt een proef-
project bij 50.000 huishoudelijke afnemers. Klanten met een budgetmeter waren
nog niet in dit project betrokken, maar nu wordt ook een proefproject met ‘slimme
budgetmeters’ gepland (VREG, 2015). In de overleggroep werden verschillende be-
denkingen geformuleerd ten aanzien van deze slimme meters, meer bepaald over:
• de geringe besparing die men realiseert;
• de hoge kost van de toestellen en de installatie en de doorrekening ervan in de
tarieven;
• de mogelijkheid om tarieven te ontwikkelen op basis van de gedetailleerde dag-
verbruiken (met het risico op steeds complexere tariefplannen als gevolg);
• het wegvallen van het menselijk contact (en dus van de mogelijkheden om vra-
gen te stellen om de procedure te begrijpen) bij meteropname en bij afsluiting;
• risico’s op het vlak van bescherming van de klant bij verwijdering van de ver-
mogensbegrenzing en bij volledige afsluiting op afstand (Samenlevingsopbouw
Antwerpen provincie & Netwerk tegen Armoede, 2015);
• de vraag welke informatie standaard zal kunnen afgelezen worden op de meters.
Ook rezen er vragen rond het beheer van de gegevensverzameling. Is er geen in-
breuk op privacy, wat met de doorverkoop van gegevens? Kunnen de gegevens
gebruikt worden voor andere doelstellingen?
De vraag van privacy bij slimme meters is heel belangrijk. We moeten weten tot
welke gegevens de leveranciers hierbij toegang tot hebben: moeten ze weten hoe
165
