COVERVERHAAL MAGAZINE UNIVERSITEIT ANTWERPEN 42.2022 11 Two artists from Antwerp awarded with an honorary degree This year’s Honorary Degree for General Merit of the University of Antwerp goes to Paul Van Hoeydonck (97) and Anne-Mie Van Kerckhoven (70), in recognition of their exceptional role and achievements as visual artists with visionary reach, connecting art and science like no other. They are two unique artists from different generations, but they both are based in Antwerp, have internationally recognised careers, are founding members of pioneering artists’ collectives, and their art is present on our campuses. Assemblage artist Van Hoeydonck participated in the international Nul, Zero and Nouvelle Tendance movements and was co-founder of the Antwerp artists’ group G58/Hessenhuis. In 1971, his Fallen Astronaut landed on the moon, as the only work of art ever to be launched into space. Multimedia artist Anne-Mie Van Kerckhoven co-founded the artists’ platform Club Moral, for years published the radical and innovative artists’ magazine Force Mental, and is a critical, creative voice in the debate on women and art. Both are pleasantly surprised with and honoured by the honorary degree they have been awarded. Art is what connects us, they say. Art is vital for human survival, without it we are less than an animal. ‘The more complex society becomes, the more important art becomes’, believes Van Kerckhoven. ‘It confronts us with the essence of being human.’ Van Kerckhoven: ‘I am proud to have been able to organise my life in such a way that I can be creative at all times. The only thing I hope to achieve is a nice exhibition in New York. That would be the icing on the cake.’ Van Hoeydonck is a happy man: ‘I still love to work every day and I am happy that I can still do it. I have nothing more to wish for.’ E Kunst op de Campus Op Campus Drie Eiken hangt een groot, lang, kleurrijk werk van Annie-Mie Van Kerckhoven, getiteld Hemel en Aarde. Het is een digitale fries die gaat over de eeuwigheid en de relativiteit van hemel en aarde, en hun wederzijdse afhankelijkheid, over kinetische kunst, groene zones en elektronenmicroscopie. Het werk is geïnspireerd door Het Laatste Avondmaal van Giotto, dat door de symmetrie en opbouw een impact had door de eeuwen heen. Paul Van Hoeydonck heeft – naast zeventien prenten en één schilderij – maar liefst drie grote sculpturen op onze campussen. Big Astro op de Stadscampus is een levensgroot reliëf in verchroomd staal, samengesteld uit schokdempers van auto’s, een kruising tussen een astronaut en een alien. Lucifer op Campus Middelheim is een imposant werk in assemblagemateriaal en representeert de ‘lichtdrager’. Krokodil, een creatie in geassembleerd brons, werd in de vijver naast het gebouw voor diergeneeskunde op Campus Drie Eiken geplaatst. Beide kunstenaars hebben ook een eigen kastje in het project Museum to Scale op de Stadscampus. Kerckhoven. “Kunst confronteert ons met de essentie van het mens-zijn.” Te allen tijde creatief Op welke verwezenlijking zijn beide kunstenaars het meest trots? “Ik ben trots op al mijn werken”, zegt Van Hoeydonck. “Ik ben trots op mijn vrouw en op mijn leven tot nu toe.” “Ik ben er trots op dat ik op mijn 70ste de vrouw ben die ik hoopte te zijn”, aldus Van Kerckhoven. “En dat ik samen met Danny Devos mijn leven zo heb kunnen inrichten dat ik te allen tijde creatief kan bezig zijn. Het enige wat ik nog hoop te verwezenlijken, is een mooie expo in New York. Dat zou de kers op de taart zijn.” “Ik ben een gelukkig man”, besluit Van Hoeydonck. “Ik ben verliefd op mijn vrouw, ik werk nog elke dag heel graag en ben blij dat ik het nog kan. Ik heb niets meer te wensen.” “Absoluut”, beaamt Van Hoeydonck. “Kunst was er lang voor technologie. Kijk maar naar de grottekeningen die overal ter wereld teruggevonden zijn. De eerste mensen tekenden voor ze konden spreken.” “In het kijken naar kunst zijn ze met elkaar beginnen communiceren”, meent Van Kerckhoven, “en vonden ze de connectie met de verbeelding. De oerstaat van de mens is kunstenaar zijn. Door te evolueren zijn we heel veel verloren.” “Kunst is absoluut noodzakelijk”, stelt Van Hoeydonck. “Zonder kunst zijn we kapot. Gáán we kapot.” Van Kerckhoven: “Zonder kunst zijn we minder dan een dier. Kunst is van vitaal belang voor het overleven van de mens.” “Daarin ligt het goddelijke dat we niet kunnen kennen”, vult Van Hoeydonck aan. “Hoe complexer de maatschappij wordt, des te belangrijker wordt kunst”, besluit Van
RkJQdWJsaXNoZXIy MTg3Nzk=