MUA39

HET DING MINDMAP MAGAZINE UNIVERSITEIT ANTWERPEN 39.2021 17 16 MAGAZINE UNIVERSITEIT ANTWERPEN 39.2021 Mini-koevoet · onmisbaar gereedschap · nodig voor demonteren fragiele objecten · beschikbaar in meerdere maten · moet zelf ook onderhouden worden · wordt met een vijl scherp gehouden Vrouwen Wij vrouwen werden vroeger vooral in de richting van onderwijs of zorgopleidingen gestuurd, minder naar de exacte wetenschappen. Twintig jaar geleden was slechts tien procent van de piloten vrouw, dat is nauwelijks veranderd. Er zijn nu wél meer vrouwelijke ingenieurs in de lucht- en ruimtevaart, echter nog té weinig in hogere leidinggevende posities. Wanneer vrouwen in het hoger management zetelen, is er meer aandacht voor diversiteit en zie je zaken bewegen. meteen aan de slag kon in het bedrijf waar hij zijn stages had gelopen en vakantiewerk had gedaan. “De bedrijfsleidster en ik wer- den zakenpartners”, vertelt hij. “En toen zij ermee stopte, heb ik de zaak overgenomen en Metafose opgericht.” Geen ‘echte’ concurrenten De zaken gingenmeteen hard. “Toevallig hield de ene na de andere concurrent het toen voor bekeken”, vertelt Derek. “We hadden veel werk, maar geen ‘echte’ concurrenten waarbij we eens konden gaan loeren hoe zij het deden.” Dat miste Derek wel. “Want je studeert dan wel vier jaar, restaure- ren leer je vooral door het te dóén. In je opleiding leer je hoe je tools moet gebruiken om zelf uit te zoeken hoe je het moet uitvoe- ren”, lacht hij. “Dat vond ik het moeilijkste: de theorie uit de boeken toepassen in de praktijk.” “De opleiding conservatie-restauratie aan UAntwerpen is heel uniek”, zegt onderwijsco- ördinator Kristel De Vis. “We zijn de enige Vlaamse universiteit die de opleiding mag aanbieden. Ze is ook een beetje atypisch voor een universiteit, want ze vraagt heel wat praktische vaardigheden van de studenten én een fikse dosis theorie uit vakgebieden als geschiedenis, kunstwetenschappen, chemie, productontwikkeling en zelfs biologie.” In al die jaren passeerden heel wat fraaie voorwerpen in Dereks atelier. “Ik vind het nog steeds een enorm voorrecht om te mogen restaureren”, zegt Derek. “Sommige werken of voorwerpen zou je in een museum nooit mogen aanraken. Maar hier in mijn atelier mag ik zo’n waardevol kunstwerk onderzoe- ken, betasten, het uit elkaar halen en weer in elkaar zetten. Ik word er elke keer opnieuw nog kinderlijk enthousiast van.” Oude roest bewaren Het meest waardevolle kunstwerk dat Derek in zijn atelier heeft staan, is een ijzeren sculp- tuur van de Franse artiest César. “Het had onder een lek gestaan”, vertelt hij. “Het werk had een grote trechtervormige, oranje roest- vlek. Het probleemwas dat het werk zelf óók roestig is, dat hoort zo. We moesten dus het nieuwe roest verwijderen en het oude roest behouden. Een microscopisch werkje was dat”, lacht hij. De klanten van Metafose zijn vooral overhe- den. “Gemeentebesturen, provinciebestu- ren”, somt Derek op. “En heel veel musea. Ik kan in alle bescheidenheid zeggen dat we al voor elk groot museum van het land hebben gewerkt.” Particulieren zijn ook klant. “Als je een zilveren theepot hebt met een oor af, kan ik die ook voor je herstellen.” Ik kan in alle bescheidenheid zeggen dat we al voor elk groot museum van het land hebben gewerkt. Graduate restoring works to former glory In the studio of his company, Metafose, in Edegem, Derek Biront – a graduate of History and Conservation-Restoration – restores metal objects and works of art. He main- ly works for governments and museums. ‘Without boasting, I can say that we’ve already restored things for every important museum in the country.’ But the company has private clients, too. The Conservation- Restoration programme is unique in Flanders, combining practical skills with theoretical knowledge from a variety of disciplines. Behaalde aan de Universiteit Antwerpen een masterdiploma in de fysica (1997). Is lijnpiloot, ruimteambassadeur en organiseert trainingen voor privéastronauten. www.nancyvermeulen.be Ambassadeurs In 2008 deed ik mee aan een selectie van ESA. Er was plek voor slechts 6 astronauten, uit meer dan 10 000 kandidaten. De kans dat ik het zou halen, was bijzonder klein. Als ik iets wilde bereiken, moest ik zelf dingen gaan ondernemen. Datzelfde jaar heb ik een Europese Marsconferentie aan UAntwerpen georganiseerd. Een jaar later nam ik twee radioluisteraars mee op een zero gravity flight , in het kader van een wedstrijd van de VRT en Technische Universiteit Delft. Zij vertelden nadien het brede publiek over hun ervaring, en ik besefte: zó creëer je draagkracht, met ruimteambassadeurs! Wiskunde Toen ik aan de universiteit fysica ging studeren, was ik bang dat het niet zou lukken. In het middelbaar had ik namelijk Latijn-Wetenschappen gevolgd, met maar weinig uren wiskunde. Maar mijn angst was onterecht. Ik kreeg goed advies van de studiebegeleiders en werd bijzonder goed begeleid door de assistenten, waardoor ik op drie maanden tijd bijbeende en slaagde in eerste zittijd. Het was intensief, maar een absolute boost voor mijn zelfvertrouwen. Nancy Vermeulen Space Training Academy Tien jaar geleden stuitte ik op de website van een ondernemer in Amsterdam, die binnen de Benelux tickets voor Virgin Galactic verkocht. Hij bood ook ruimtetrainingen aan, althans dat dacht ik. Al gauw bleek dat die nog ontwikkeldmoesten worden. Of ik dat wilde doen? Ik namde klant mee op een korte vlucht en een crash course in Volkssterrenwacht Urania. Nadien groeide het idee omeen volledig programma te ontwikkelen: de Space Training Academy was geboren. Klanten kunnen bij mij terecht voor professionele ruimtesimulaties, met onder meer high G en hypobare training, om gewend te raken aan lage druk. Ik bereid henmentaal en fysiek voor, en stoom zo een nieuwe generatie ambassadeurs klaar. Commerciële ruimtevaart Van kleins af had ik een passie voor sterrenkunde, lucht- en ruimtevaart. Ik ging ervan uit dat, tegen de tijd dat ik volwassen zou zijn, het heel normaal zou zijn om naar de ruimte te vliegen. Maar bemande ruimtevaart heeft niet zo’n vlucht genomen als de luchtvaartsector na WOII. Die boom komt er nu wel, dat geloof ik écht. Er is een nieuwe dynamiek, de technologie is er klaar voor. De kers op de taart? Zelf ooit naar de ruimte gaan! Op welk project is Derek het meest trots? “Dat van het park van de Kleine Zavel in Brussel”, zegt hij zonder nadenken. “Het park zelf is maar klein, maar het is omheind door een smeedijzeren hek met stenen zuilen en acht- enveertig beelden. Die hebben we allemaal geanalyseerd, uit elkaar gehaald en geres- taureerd. We hebben er bijna twee jaar aan gewerkt.” Kameel van de Zoo “En verder ben ik stiekem heel fier dat ik de kameel aan de ingang van de Zoo heb mogen restaureren”, lacht hij. “Toen ik klein was, ging ik met mijn grootouders heel veel naar de Zoo. En toen ik studeerde, woonde ik niet ver van de Zoo en kwam ik er vaak voorbij. In mijn laatste jaar restauratie was ik veel met brons bezig, en droomde ik ervan dat ik ooit die kameel van de Zoo zou mogen restaureren. Maar zo’n opdrachten worden toegekend via openbare aanbestedingen, daar heb je zelf niet veel vat op. Toen ik uit- eindelijk de opdracht binnenrijfde, was ik zo blij als een kind.” E