MUA32

HET DING 16 MAGAZINE UNIVERSITEIT ANTWERPEN 32.2019 · schaalmodel van het gebouw voor Expo ’58 · in beton gemaakt · maquette was verchroomd en groen uitgeslagen door kopercorrosie · met elektrische behandeling kregen de broers de constructie weer proper · gewicht: 50 kg · aantal stokjes: 5000 · 2m lang · eigenaar is CIVA (centrumvoor architec- tuur in Brussel) Maquette ‘Pijl van de Burgerlijke Bouwkunde’ Gewoon collega’s Klaas en Martijn zijn broers. Sterker nog: tweelingbroers. Maar de zaakvoerders van Remmen bvba leggen liever de nadruk op hun expertise en op hun toekomstplannen. “We begrijpen dat het een leuk aspect is, maar zijn het wat beu gehoord. We zijn meer dan die tweelingbroers die wat dingen aan elkaar plakken . Sommige dingen lopen door omdat we een familiale band hebben. Maar daar- naast zijn we gewoon collega’s. We kunnen dat perfect scheiden.” De broers zijn door hun ouders bewust uit elkaar gehouden tijdens hun studies. Pas op de Universiteit Antwerpen kruisten hun educatieve paden elkaar. “Ik startte met erfgoedstudies en deed een master restauratie en conservatie, met een specialisatie in hout”, legt Martijn uit. Klaas begon aan een ingenieursopleiding. “Maar dat bleek een vergissing. Ik ging eens kijken in de restauratiestudio’s waar Martijn bezig was en besefte dat ik dat ook moest gaan doen. Maar dan is de reactie in je hoofd wel automatisch: ‘Oh nee, Martijn doet dat. Dan kan ik dat niet doen’.” Klaas koos voor metalen als specialisatie. Zeven jaar geleden studeerden ze samen af en startten ze een bvba op omdat de opdrachten al heel snel binnenstroomden. “Het erfgoed- wereldje is een nichemarkt waar iedereen elkaar kent.” Hun werk brengt hen wel eens naar het buitenland voor bijvoorbeeld de voor- studie van een kasteel, maar hun speelveld is Vlaanderen. “Dat is al ver genoeg om te gaan werken. Want Vlaanderen staat toch vol met auto’s”, lacht Martijn. Naar een hoger niveau Intussen barst Remmen bvba letterlijk uit het atelier in het bedrijvencomplex De Wolkammerij in het Antwerpse Hoboken. De broers plannen daarom een verhuis naar het Kempense Vorselaar. Terug naar ‘huis’ voor het duo uit Baarle-Hertog. In het nieuwe complex willen ze hun zaak naar een hoger niveau tillen en een kenniscentrum opstar- ten. “Het idee: experts tijdens lezingen en interactie informatie laten uitwisselen over bewerkings- en conservatietechnieken. We willen een hub worden waar kennisuitwis- seling centraal staat en niet op een eilandje blijven zitten.” Contact met onze universiteit is er nog gere- geld. Zo zet Remmen bvba altijd zijn deu- ren open voor stagiairs en Klaas is af en toe proeflezer. “En toch blijft het een beetje een koele minnaar.” Martijn en Klaas doen ook We waren altijd erg geïnteresseerd in geschiedenis én in materialen. In het schuur- tje zaten we altijd wel te knut- selen als kind. Brotherscombining expertiseon conservation From a box in Ghent’s DesignMuseum and an image of Richard Deacon at the Museum of Contemporary Art in Antwerp (MUHKA) to the restoration of fencing by renowned architect Baurscheit at the Town Hall in Lier: Martijn (30) and Klaas (30) Remmen are putting their expertise and hands to work. Both are graduates of our university specialised in conservation and restoration. Klaas andMartijn are twins, but the managers of Remmen BVBA prefer to emphasise their expertise and plans for the future. Next year, the brothers will relocate to a new complex, where they will establish a centre of knowledge on processing and conservation techniques. E Klaas Remmen zoveel mogelijk aan onderzoek en publiceren over de laatste evoluties in de vaktechnologie. “Daarvoor zouden we graag meer met de unief samenwerken.” De broers breken een lans voor innovaties. Recent gingen ze in zee met een Duitse verde- ler van een biologische bestrijdingsmethode tegen de kleine houtworm, die veel schade in historische gebouwen aanricht. Ook wat betreft de ‘moderne’ uitbreiding van het Antwerpse stadhuis zijn ze duidelijk. “Het ergste wat je kan doen, is het gebouw zijn functie ontnemen en er een statisch ding van maken. Dat is nu net wat de kathedraal en al die monumentale kerken zo interes- sant maakt: ze zijn aangepast aan de noden van de tijd. Als je dat stillegt, wordt iedere stad er één als Brugge. Een kwalitatieve toevoeging met respect voor de historiek en materiaalwaarde is te verdedigen, dat is wat een monument en een stad in leven houdt. Vooral ook omdat het stadhuis straks weer zijn doel terugkrijgt. Nu zitten alle ambte- naren verspreid door plaatstekort. Waarom is er anders nog een stadhuis? Om op een postkaart te zetten?”