MUA29

36 MAGAZINE UNIVERSITEIT ANTWERPEN 29.2018 DOSSIER ALGEN Twee miljard hectare De voorwaarden voor dat huzarenstuk zijn niet min, maar dat is de uitdaging natuur- lijk ook niet. “Het model werkt alleen als de hele wereld meedoet, vanaf 2020. En als die wereld om de tien jaar het gebruik van fos- siele grondstoffen halveert. Omdat de natuur – bossen, oceanen, permanente graslanden, ... – vandaag meer dan de helft van de menselijke CO 2 -uitstoot opneemt, mag haar oppervlak- te ook onder geen beding dalen. Maar dan zit je met het voedselprobleem. Van de tien miljard mensen mag niemand honger lijden, en waarschijnlijk eten dan veel meer mensen vlees dan vandaag. Dat vleesgebruik is een bepalende factor. Vandaag al dient twee der- de van het globale landbouwareaal om vee- voeder te kweken. Trek je dat door naar tien miljard vleeseters, dan heb je een probleem. Maar als je dat vee algen geeft – verbouwd langs kusten, in industrieparken, op meren, in woestijnen, ... – dan zou er volgens onze berekeningen tot twee miljard hectare grond vrij kunnen komen. Dat gigantische areaal kan je dan opdelen in een helft voor voedsel bestemd voor mensen, en een helft zoge- naamde carbon crops , gewassen die dienen om als biomassa energie op te wekken.” Voeg je bij die algenrevolutie – want het gaat dan wel om ‘megaveel algen’, dixit Janssens – ook technieken als carbon sequestration , waarbij algen die CO 2 hebben opgenomen voor lange tijd onder de grond worden weggebor- gen, dan onttrek je CO 2 aan de atmosfeer en kan je de opwarming ongedaan maken. Met zo’n CO 2 -negativiteit maakt de studie zelfs gewag van pre-industriële gehaltes van CO 2 in de atmosfeer. Visvoer En zo is de alg toe aan haar tweede missie om de wereld te redden. Of veevoeder uit algen ook daadwerkelijk het begin is van Taverniers tweede innovatie- golf, zal de tijd uitwijzen. Maar evident zal het niet zijn. Dat maken de enorme aantallen al duidelijk. Maar ook: dat veevoeder vervangen in een theoretisch model mogelijk is, wil nog niet zeggen dat het vandaag ook rendabel mogelijk is. Hoe groot de uitdaging daar nog is, toont het Belgisch bedrijf Proviron, dat vandaag al microalgen kweekt als voeder voor dieren. Op grote schaal zelfs. Maar dan wel voor vislarven, gar- nalen en schaaldieren – net omdat de microalg zo klein is dat die gemakkelijk kan worden opgegeten. Proviron- onderzoekster Jorien Fret, die aan UAntwerpen doctoreert rond het hergebruik van het water bij de algenkweek, is alvast sceptisch. “Wij verko- pen een kilogrammicroalgen in poedervorm voor enkele honderden euro’s. Dat is ren- dabel, maar als je grootvee wil voeden, moet dat toch ongeveer honderd keer zo weinig zijn. Dat is nog een hele sprong.” VEEVOEDER "Het model werkt alleen als de hele wereld meedoet”, weet Janssens.