MUA29

COVERVERHAAL 10 MAGAZINE UNIVERSITEIT ANTWERPEN 29.2018 jaar in Humo : ‘De voorzitter van het parlement bepaalt niet langer de agenda, maar Linda De Win. Tweets en interviews zijn belangrijker geworden dan het echte debat.’ Da’s wat overdreven, vindt De Win. “Mijn tweets zijn meestal retweets of quotes van politici die ik interview. Dat is niet mijn eigen mening. Als ik geconfronteerd word met tegenstrijdigheden of controversiële stand- punten, dan vind ik dat ik dat op Twitter moet delen. Ten eerste om de mensen te infor- meren, maar ook uiteraard om mijn eigen programma op de kaart te zetten. Dus ja, op ZOETE KOEK "Ik probeer altijd de twee kanten van de medaille te belichten." die manier beïnvloed je wel het debat, maar dat is ook mijn rol als journalist.” Pitbull Joël De Ceulaer verklaarde enkele jaren gele- den het politieke interview al dood. Doordat de meeste politici ondertussen mediatraining krijgen, wordt het almaar moeilijker een goed interview af te nemen. Heeft hij gelijk? “Vele politici weten inderdaad goed wat ze mogen zeggen en wat niet. Vooral bij N-VA lijken ze een doorgedreven mediatraining te hebben gehad. En dat mag, hé. Maar als politici voort- durend hetzelfde antwoord geven, zal ik na de zoveelste keer wel opmerken: ‘Dat hebt u nu al drie keer gezegd’. Vroeger zou ik dat niet gedurfd hebben. Die bijnaam ‘de pitbull van de Wetstraat’? Ja, ik geef niet gauw op, maar ik weet ook wanneer ik moet ophouden. Ik zal nooit een nieuw parlementslid met weinig ervaring aan een kruisverhoor onderwerpen, maar een minister met veel politieke ervaring mag ik wél op de pijnbank leggen.” Fake news Is De Win al geconfronteerd geweest met flagrante gevallen van fake news in dit post- truth -tijdperk? “Dat valt eigenlijk vrij goed mee hier in België. Toen Alexander De Croo voorzitter van Open Vld was, verscheen er eens in de kranten een fake nieuwsbericht over het feit dat Open Vld’ers de beste seks hadden van alle politici. Ik moest De Croo toen over iets anders interviewen voor Villa Politica en mijn eindredacteur bleef maar in mijn oortje toeteren: ‘Vraag hem nu iets over dat nieuwsbericht over die seks!’ Ik wilde dat toen écht niet doen, en ben heel blij dat ik dat niet gedaan heb.” “De beste manier om je als journalist tegen fake news te wapenen, is niet alles slikken voor zoete koek en voortdurend je informatie dubbelchecken, ook als er niet veel tijd is. Aan de universiteit heb ik het vak Historische kritiek gekregen. Die vaardigheden hou ik toch in mijn achterhoofd bij het uitoefenen van mijn job. Ik probeer de twee kanten van de medaille te belichten, al is dat niet altijd ook niet cynisch gemaakt. Best wat politici in de Kamer en het Vlaams Parlement zijn echt wel gedreven en gepassioneerd. En die zijn in álle partijen te vinden. Het idee dat alle parlementariërs zakkenvullers zijn, klopt echt niet. Vergeet ook niet dat hun doen en laten met argusogen wordt gevolgd op sociale media. Je mag de kritiek en de bagger die ze over zich heen krijgen, niet onderschatten. Twitter en Facebook zouden volgens mij veel meer regulerend moeten optreden.” Guy Vanhengel, Brussels minister van Financiën en Begroting, zei in maart van dit