MUA22

COVERVERHAAL MAGAZINE UNIVERSITEIT ANTWERPEN 22.2016 11 “Wat is een Vlaming?” “Symbolen zijn mooi omdat ze een teken zijn van identiteit, maar worden lelijk als je ze gebruikt om anderen uit te sluiten”, zegt Hanan Challouki. “Ik heb heel vaak het verwijt gekregen dat ik niet Vlaams genoeg ben. Wat is dat dan, Vlaming zijn? Ik ben een mix van identiteiten die ik niet kan en ook niet wíl ordenen. Met mijn vader spreek ik Berbers, met mijn moeder Nederlands of plat Antwerps. Als kind keken we naar FC De Kampioenen , en Thuis volg ik nog altijd. Ik voel mij Antwerpenaar en Vlaming, want ik spreek Nederlands en woon hier. Belg ook, want daar ben ik geboren. Vrouw. Ondernemer. Europeaan. Een Marokkaanse boven- dien, want daar liggen mijn etnische roots. Ik ben ook moslim, want de islam is mijn religie. Heel veel Vlamingen dragen vandaag een hoofddoek. Wie zegt dat ik geen Vlaming kan zijn?” een lagere socio-economische achtergrond. Onze ouders waren allemaal arbeiders, maar een aanzienlijk deel van onze generatie gaat vandaag naar de universiteit of is al afge- studeerd. Als je dat vergelijkt met Vlaamse arbeidersgezinnen zonder vreemde etni- sche achtergrond, doet de moslimgemeen- schap het toch niet slecht? Het heeft ook met onwetendheid te maken. Met geneeskunde word je dokter, met rechten advocaat. Maar communicatiewetenschappen? Ik heb mijn ouders met hand en tand moeten uitleggen wat dat was. Maar hoe kan de universiteit volgens jou nog beter de emanciperende functie vervullen die ze wil waarmaken. Wat kan ze doen om mensen naar de universiteit te krijgen die daartoe een extra zetje nodig hebben? Nog meer inzetten op rolmodellen, denk ik. Veel mensen die hier zoals ik zijn afgestu- deerd, willen graag iets terugdoen. Ik zou het zelf fijn hebben gevonden indien ik tijdens mijn studie mensen had gekend met een andere etnische achtergrond om me te begeleiden, dingen te helpen begrijpen en verklaren. Je zou de alumniwerking daar nog meer op kunnen organiseren. In zijn openingsspeech zei Van Goethemook tewillen bijdragen aan ‘een actuele invulling van vrijheid, gelijkheid, en solidariteit’. Wat Alumna builds bridges and tears down clichés “The biggest misunderstanding is that we assume we don’t want to get to know each oth- er.” In order to showMuslims in a balanced and more positive light than is often the case on the gloomy websites you find when you google the word ‘Muslim’, Communication Sciences alumna Hanan Challouki launched Mvslim.com with Taha Riani in April of last year. “It’s a website that young Muslims can identify with, one that aims to build bridges between Muslims and non-Muslims”, she explains. The website features English-language articles on lifestyle and current events, written by an impressive 515 volunteers. After less than two years – and more than ten million unique visitors – Challouki is full of ambition: “Eventually, I want to have correspondents from every country in the world.” This young Muslimah did not have it easy – perhaps that’s why she is so inspiring. “To young people who are walking a similar path and struggling because they are different – different ethnicity, different sexual preference, whatever – I would like to bring a message of hope that there will always be someone to lean on. A path that leads in the direction that you want. There is only one condition. Never give up. Never.” E is die actuele invulling volgens jou? Goeie vraag, die je vooral aan Herman Van Goethem zou moeten stellen. (lacht) Solidariteit en vrijheid zouden minder voor- waardelijk moeten zijn, vind ik. Het probleem met gelijkheid is dat mensen die anders invul- len en hun definitie vervolgens willen opleg- gen. Veel mensen vinden mijn hoofddoek bijvoorbeeld een symbool van ongelijkheid. Want waarom draag ík er een, en mannen niet? Wat voor hen evenwel op ongelijkheid duidt, is voor mij net een symbool van empo- werment , van het feit dat ik vooruitstrevend, onafhankelijk en zelfstandig ben. Ik weet dat ik het me er niet makkelijk mee maak, maar ik draag hem toch. Omdat hij deel uitmaakt van wie ik ben en van wie ik wíl zijn. Schrap de term gelijkheid, en vervang hem door gelijk waardigheid . Het idee dat we allemaal gelijkwaardig zijn, als mens, als mannen en vrouwen, moslims en niet-moslims, is veel makkelijker uit te leggen en daarom beter. We zíjn niet allemaal gelijk. Allemaal evenveel waard zijn we wél. Aan jongeren die een gelijkaardig pad afleg- gen en struggles ondervinden doordat ze anders zijn – etnisch, anders geaard, whatever – zou ik de hoopvolle boodschap willen geven dat er altijd wel iemand is aan wie je je kan optrekken, en een weg die leidt in de richting die je wil. Er is maar één voorwaarde. Nooit opgeven. Nooit.