MUA20

COVERVERHAAL 8 MAGAZINE UNIVERSITEIT ANTWERPEN 20.2016 M et de neus in de boe- ken op de universi- teitsbanken: het is al niet evident voor vele gewone studenten. Stel je voor dat je dan ook nog élke dag ’s ochtends en ’s avonds stevig moet trainen. Hard labeur, dat staat vast. Maar toch: Pauwels en Buys zouden opnieuw hetzelfde pad kiezen. “De combinatie lukte redelijk”, legt Serge uit. “Vooral omdat ik deeltijds studeerde. Van de zestig studiepunten haalde ik de helft het ene, de andere het volgende academiejaar. Dat werkte goed, want ik had een topsportstatuut aan de Universiteit Antwerpen. Daardoor kon ik ook mijn examens spreiden, of er eentje wat vroeger of later afleggen. Ik stuurde meestal rechtstreeks een mail naar de prof in kwestie en legde uit dat ik topsportwielrenner was. Meestal luidde het antwoord: ‘Geen enkel probleem.’ Ik botste niet op hiërarchische structuren en bergen formulieren. Sterker nog: na een mondeling examen begonnen die proffen vaak zelf over de koers.” “Ja, ja. Ik herken dat”, lacht Kimberly. “En dan hoor je achteraf ietwat gefrustreerde mede- studenten klagen: ‘Wat was dat allemaal? Jij zit daar gewoon een babbeltje te doen over je sport.’ Serge: “Pas, op. We legden ons examen wel af, hé. Maar die professoren zitten daar ook maar een hele dag examens af te nemen. Die waren blij dat er eens een babbeltje bij kwam.” Geen slecht woord dus over de begeleiding van topsporters door de Universiteit Antwerpen. Maar kan er dan niets verbeteren? Kimberly: “Ook ik splitste mijn studie. En het verzetten van examens gaat inderdaad vrij eenvoudig. Ik denk dat er twee proffen weigerden een examen te verzetten. Pijnlijk toen een van hen op de radio hoorde dat ik de dag ervoor een Belgisch record gezwommen had. Schoorvoetend gaf hij tij- dens het mondeling examen toe dat hij niet wist dat ik op zo’n hoog niveau zwom. Nadien ver- meldde ik altijd heel duidelijk dat ik aan EK’s, WK’s en de Spelen meedeed.” Scriptie op komst Wat Kimberly de laatste jaren wel merkt, is dat de universiteit meer aanvragen voor topsport- statuten krijgt. “Dat maakt het misschien wat moeilijker dan vroeger. Om te vermijden dat er misbruik van gemaakt wordt, werd de selectie strenger en de procedure om een wijziging aan te vragen omslachtiger. Iets rechtstreeks regelen met een prof mag niet meer. Nu moeten we naar een coördinator die de prof contacteert. En die con- tacteert dan op zijn beurt jou. Maar ik vind dat niet meer dan normaal. Het is niet omdat je voetbalt en tweemaal per week traint dat je een top- sporter bent, toch?” Beiden hebben ze dus (bijna) een diploma op zak. Een scriptie schreven ze nog niet. Serge: “Ik startte als handels­ ingenieur toen er nog kandidaturen en licen- ties waren. Toen bleek dat ik misschien wel profwielrenner zou worden, maakte ik na mijn kandidaturen nog een late switch naar toegepaste economi- sche wetenschappen, om na drie jaar toch een bachelordiploma te halen. Nog eens drie jaar later had ik een master op zak. Mijn scriptie, die is er nog niet van gekomen. De deur staat nog open als ik er plots zin in zou krijgen, want ik behaalde al mijn studiepunten. Maar, eerlijk, op dit moment ben ik er niet mee bezig.” Serge focust dan ook op Rio. Knap presteren in de komende Tour de France is noodzake- lijk. “De eerste twee weken worden cruciaal. Daar moet ik pieken en de kansen grijpen. De selectie voor de Olympische Spelen wordt gemaakt tot 18 juli. Het wordt dus spannend, maar dat vind ik ook goed. Je wil niet iemand selecteren die in februari goed was, maar in juli geen conditie meer heeft. Uiteraard speelt Een prof hoorde op de radio dat ik de vorige dag gezwommen had. Schoorvoetend gaf hij tijdens het examen toe dat hij niet wist dat ik op hoog niveau zwom. Kimberly Buys