Making Mutsaard

21 20 lokalen die gelijkenissen vertoonden met de toekomstige werkomgeving van architecten of kunstenaarscol- lectieven. Al deze onderwijsvormen gebruiken ‘het hoofd en de handen’ en zetten in op het verwer- ven van expertise, creativiteit en ambachtelijke kunde. Dat métier, hoe belangrijk ook, wordt telkens opnieuw kritisch bevraagd in het streven naar excel- lentie in zowel de ontwerp- als de kunstopleidingen. Zowel de maker als het vakgebied wordt steeds weer uitgedaagd. In een ideaal scenario wordt er een onderwijscam- pus gemaakt die toelaat dat elke opleiding een eigen kern kan hebben die zowel inhoudelijk als fysiek autonoom kan functioneren en die verbonden is met de kernen van de andere opleidingen. Daarbij is het idee van Richard Sennett over de stad als een ‘open systeem’ inspirerend. In die ‘open stad’ is er veel mogelijk, wordt er voldoende sturing georga- niseerd door de overheid, maar is er ook ruimte om van onderuit het systeem bij te sturen en zelfs rich- ting te geven. In dit model is er plaats voor ontmoe- ting, voor verknoping en samenwerking tussen de verschillende kernen. Het einde is steeds open, het verhaal kan steeds verder geschreven worden. De kernen op de vernieuwde campus kunnen in dit model specialistisch zijn als ze voldoende flexi- bel zijn om zich aan te passen aan veranderende omstandigheden. De raakvlakken tussen de ker- nen zijn ruimtes voor communicatie. Die plekken zouden bewust ingezet moeten worden om de ont- dekking, wederzijdse inspiratie en samenwerking tussen de verschillende opleidingen te faciliteren en aan te moedigen. In een dergelijk open model van Sennett is het blootstellen van de diverse kunst- en ontwerpoplei- dingen zowel een uitnodiging als een vruchtbare voedingsbodem om buiten de gebaande paden te treden. Daar komt zowel de maatschappij als het eigen vakgebied om de hoek kijken: het vak kan zich verrijken en verdiepen door zich te laten bevruchten door andere opleidingen. Tegelijkertijd kent de maatschappij steeds meer complexe vraag- stukken die een collectieve, gelaagde aanpak vragen waarin verschillende disciplines samen een rol te spelen hebben. Sofie De Caigny Mei 2020